Sommige mensen komen binnen met een glimlach. Ze vertellen wat ze allemaal doen, wat er geregeld moet worden. Hun agenda’s zijn vol. Hun hoofd draait overuren. Hun zorg voor anderen is groot.

En toch voel je het meteen: onder dat alles ligt een diepe moeheid. Niet per se lichamelijk. Eerder een soort uitgerekt zijn. Alsof ze al te lang op de toppen van hun kunnen lopen.

“Ik ga wel gewoon door.”
Dat zinnetje klinkt onschuldig.
Maar het kan een teken zijn dat iemand niet meer goed kan voelen waar zijn of haar eigen grens ligt.

Leven op wilskracht

Wilskracht is fantastisch. Het helpt je volhouden, doorgaan, afmaken wat je begonnen bent. Maar wie te vaak op wilskracht leeft, brandt op. Zeker als er geen tegenbeweging is. Geen rust. Geen zachtheid. Geen ruimte om even niets te hoeven.

Soms is dat patroon oud. Je leerde misschien al vroeg: ‘niet zeuren’, ‘doorgaan’, ‘anderen gaan voor’.
Dat werkte — toen.
Maar nu loop je vast.

Misschien voel je je prikkelbaar, of juist afgestompt. Misschien krijg je vage klachten. Misschien weet je gewoon niet meer waar je zelf gebleven bent.

Hoe herken je de overleefstand?

• Je bent constant “aan” – ook als je rust hebt.
• Je doet veel, maar voelt weinig.
• Je kunt moeilijk beslissen wat jij zelf nodig hebt.
• Grenzen aangeven lukt niet goed.
• Je lichaam geeft signalen die je niet altijd begrijpt.

En toch ga je door. Want stoppen voelt spannend. Misschien wel als falen.
Of als risico op iets wat je liever niet voelt.

Wat is er nodig voor herstel van binnenuit?

Herstel begint vaak niet met grote beslissingen, maar met kleine vertraging.
Even stilstaan. Even voelen: hoe gaat het eigenlijk écht met mij?

Dat vraagt oefening. En moed.
Soms helpt het als iemand een tijdje met je meeloopt.
Iemand die je helpt woorden te vinden.
Die je uitnodigt om jezelf weer serieus te nemen.
Niet pas als alles vastloopt, maar al veel eerder.

Herken je dit?

Dan ben je niet de enige.
En: je hóeft het niet alleen te doen.

Coaching is geen luxe. Het is een plek om uit die overleefstand te stappen.
Om langzaam terug te keren bij jezelf.
Van binnenuit.



Benieuwd wat dit voor jou kan betekenen? Je bent welkom.